Gewoon jezelf worden

Serieus, Rogier? Jezelf worden, heb je daar therapie voor nodig? Je bent toch sowieso jezelf?!

Mijn korte antwoord op die vraag is: ”Ja. Zeker. Je hebt andere mensen nodig om te ontdekken wie je bent.” Soms (of eigenlijk: vaak!) zelfs een professioneel iemand. Bijvoorbeeld een coach, mentor, trainer, hulpverlener of therapeut.

Misschien is dat een ander antwoord dan je dacht. Maar ik vermoed dat als je er wat langer naar kijkt, je dit toch herkent. Want er zijn bijna altijd van die dingen die je wél doet, maar eigenlijk liever niet wilt. Bijvoorbeeld wanneer je ongeduldig wordt, terwijl jij je had voorgenomen om wat meer geduld op te brengen. Of wanneer jij blijft malen en piekeren, terwijl jij je zo had voorgenomen om alles wat meer los te laten. Bijvoorbeeld wanneer je merkt dat je toch weer geraakt bent door een bepaalde opmerking, terwijl je weet en vind dat je dit niet moet doen. Bijvoorbeeld wanneer jij je hebt voorgenomen om met wat meer aandacht thuis te zijn, maar je weer op hebt laten slokken door je werk. En vul zo maar in.

Je kunt dan zeggen dat je gewoon niet zo goed bent in discipline. Je kunt zeggen dat je gewoon ongeduldig bent. Je kunt zeggen dat je gevoeliger bent dan je dacht. Je kunt bij jezelf bedenken dat het blijkbaar toch niet zo belangrijk vond als je dacht. Daar kun je het bij laten. Dat kan.

Je kunt ook kijken hoe het komt dat dit je steeds gebeurt. Je kunt deze gelegenheid ook gebruiken om wat dieper te kijken naar de patronen die je in je leven hebt ontwikkeld. En daar heb je inderdaad andere mensen bij nodig. Een ander die jouw blinde vlekken zichtbaar kan maken. Die zicht kan geven op de patronen die jij hebt ontwikkeld.

Als je dat doet dan kom je tot mooie ontdekkingen. Bijvoorbeeld dat je in je leven patronen hebt ontwikkeld die wel eigen voelen, maar niet écht eigen zijn. Dat je niet al je gedachtes hoeft te geloven. En dat je ook niet al je gevoelens direct moet geloven. Maar ook dat je wel degelijk in staat bent om los te kunnen laten. Om geduldig te worden. Om te ontdekken dat er veel meer in je zit dan je dacht. En ga zo maar door.  

Het is een hele kunst is om te ontdekken welke gedachtes en gevoelens van jou zijn én welke je aangeleerd hebt. Het is een hele kunst om afscheid te nemen van alles wat je níet bent. Maar meer dan de moeite waard. Gewoon jezelf zijn, veel gemakkelijker gezegd dan gedaan.  Maar het kan. En dat is wat je leert in therapie.      

Je bent van harte welkom. Met alles wat je bent.

………ook voor mannen

Ja, echt waar. Therapie is ook voor mannen. Dat veel mannen de illusie hebben dat dit niet zo is, maakt het niet minder waar.

Als mannelijke therapeut zit ik in een vrouwenwereld. Het overgrote deel van mijn collega’s is vrouwelijk. Van de mensen die hulp zoeken is 70% vrouw. Als je niet goed kijkt zou je zomaar kunnen denken dat therapie een vrouwending is. Maar als je iets beter kijkt kom je toch tot een andere ontdekking.

Er zijn ongeveer evenveel mannen met psychische klachten als vrouwen, volgens het CBS. Het aantal mannen dat kampt met verslavingsproblematiek is bijna 3 keer zo hoog als bij vrouwen. En daar is verslaving aan werk en/of telefoon nog niet eens in meegenomen! Het aantal zelfdodingen bij mannen is zelfs 2 keer hoger dan bij vrouwen.

Blijkbaar is die behoefte aan hulp bij mannen dus helemaal niet kleiner, maar zoekt de man andere manieren om daarmee om te gaan. Professionele hulp zoeken hoort daar, blijkbaar, vaak niet bij. Hard werken, drinken, sporten, of afleiding zoeken op internet zijn meer mannelijke manieren. Tenminste, dat houden we onszelf soms voor. In werkelijkheid zijn er maar weinig mannen die dat écht een goede oplossing vinden. De meeste mannen zouden het best anders willen. Maar de stap naar hulp of therapie is voor sommigen oneindig groot.  ‘Zelf doen’ lijkt belangrijk. En woorden geven aan dingen als onzekerheid, twijfel, trots, verdriet of kwetsbaarheid is voor veel mannen lastig. Maar alleen maar sterk en zelfverzekerd moeten zijn is erg vermoeiend. En het is eigenlijk ook gewoon heel jammer, want daarmee benut je niet je volledige potentieel als man.

Om je volledig potentieel wel te kunnen benutten is het goed om naar je eigen processen te kijken. Ik heb het zoveel mannen horen zeggen ‘dit zou eigenlijk iedereen moeten doen’ en ‘daar praat ik normaal niet over, maar wat is het een opluchting om dat te kunnen doen’. Ik ken letterlijk niet één man die vrouwelijker is geworden van therapie. Wel veel mannen die rustiger, sterker, stabieler, besluitvaardiger en aantrekkelijker zijn geworden. Dus ja, therapie is ook écht voor mannen.  

Dus man, als jij meer uit jezelf  wilt halen kom dan achter je telefoon, struik of masker vandaan en ontdek dat ‘zelf doen’ niet betekent dat je het ook ‘alleen moet doen’.

Je bent meer dan welkom.

Moedig je angst onder ogen komen

Angst en onzekerheid hebben we allemaal en iedereen is wel ergens bang voor. Voor hoogtes bijvoorbeeld, zoals ikzelf. Of voor verdriet, voor saaiheid, voor de dood, voor loslaten, voor ziekte, voor het verlies van vrijheid, voor eenzaamheid, voor afscheid enzovoorts. Angst en moed lijken tegenstellingen. In werkelijkheid zijn ze dat niet. In werkelijkheid zijn het twee kanten van dezelfde medaille.

In tegenstelling tot wat je waarschijnlijk ooit geleerd hebt is angst trouwens niet persé een slechte raadgever. Angst weerhoud je ervan om dingen te doen die je ook écht beter niet kunt doen. Toch kan angst je wel degelijk in de weg zitten en dat is lastig. Maar gelukkig is daar wat aan te doen.

Wanneer je bang of onzeker wordt kun je zomaar de neiging krijgen om jezelf te vertellen dat dit nergens voor nodig is. Hoewel dat, theoretisch, misschien klopt, helpt die gedachte heel vaak niet. Je kunt je angst of onzekerheid best wegduwen, overschreeuwen of negeren. Dat kan heel goed. Helaas werkt dit bijna altijd alleen maar voor de korte duur. En eigenlijk laat dit vooral zien hoe bang je bent voor deze gevoelens. En zo blijf je rondlopen in je cirkel van angst en onzekerheid. 

Blijkbaar is er een andere aanpak nodig. Blijkbaar is vechten tegen je angst niet persé de meest effectieve aanpak. Misschien is het tijd om je angst onder ogen komen. Om te ontdekken wat er zich binnenin jouw afspeelt. Want angst heeft bijna altijd een oorzaak en een reden. Alleen ben jij je dit vaak niet bewust. En zolang dit onbewust aanwezig blijft, krijg je er geen grip op en blijft je angst en onzekerheid met je meegaan.

Je kunt leren om angstig en moedig te zijn tegelijkertijd. Om onzeker én zelfbewust te zijn. Moed is namelijk niet de afwezigheid van angst. Moed en zelfverzekerdheid betekent je angst voelen en toch je hart volgen. En dat is wat je leert in therapie.

Therapie is…….

Ja, wat is dat eigenlijk?

Wanneer ga je nou eigenlijk naar een therapeut? En wat doet die eigenlijk? Omdat daar nogal veel verschillende beelden over zijn is het goed om daar eens nader naar te kijken.

Eigenlijk kun je naar een therapeut voor alles waarin je merkt dat je wél doet maar eigenlijk niet wilt. Dus je wilt bijvoorbeeld geduldig zijn, maar je raakt snel geïrriteerd. Je wilt blij zijn, maar je voelt je somber. Je wilt gelukkig zijn, maar je voelt je leeg. Je wilt sterk en zelfverzekerd zijn, maar je voelt je net een zacht en kwetsbaar ei. Je wilt graag loslaten, maar je blijft maar piekeren en denken. En ga zo maar door.

Wanneer eenvoudige tips of zelfhulpboeken bij jou niet helpen, dan is het goed om hulp te zoeken. Bij een coach of therapeut. Het is minder raar dan je denkt, ongeveer half Nederland ging je al voor. Dus wanneer jij voelt dat er meer in je zit, wanneer je gevoelens en gedachten hebt die je liever niet wilt, zoek iemand op die je hierbij kan helpen. Zodat jij gewoon jezelf kan zijn. Dat is wat je leert in therapie. En zeg nou zelf, wie wil dat nou niet. 

Als je dat wilt ben je van harte welkom www.praktijkreflaction.nl